Open Call - SET II: ROTAMINA – CHEMIA W NAS

Rzeczy żywe, rzeczy sztuczne, kształty geometryczne i linie. Gdy te różne rzeczy się spotykają, rodzi się nowy kierunek.

„Caves of Our Insides” bada nasze powiązania z Ziemią, śledząc, jak żelazo łączy ludzkie ciała z jądrem planety. Film eksploruje podwójną naturę żelaza: jako pierwiastka podtrzymującego życie, niezbędnego dla krwi i oddechu, oraz jako siły destrukcyjnej, kutej w broń, która zakłóca istnienie różnych form życia. 

Sabīne Šnē (ur. 1996) to artystka wizualna mieszkająca w Rydze i Londynie. Jej interdyscyplinarna praktyka łączy wideo, animację 3D, dźwięk, rzeźbę i rysunek. Jej prace były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Europie, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Filmy wideo były pokazywane m.in. w RIO Cinema (Londyn, 2024), na festiwalu 2ANNAS w ramach forum kulturalnego Biała Noc (Ryga, 2024), podczas ReFest (Nowy Jork i online, 2024) oraz na BELDOCS (Belgrad, 2023 i 2021). 

Mroczny, zmysłowy i skażony film. Toksyczne chemikalia i zanieczyszczenia gromadzą się w ludzkim ciele. Animacja malowana sprayem na papierze. 

Benjamin Fox – mieszka i pracuje w Londynie. Nagrodzony twórca eksperymentalnych filmów, kreujący małe, pełne ducha obrazy eksplorujące namacalny, alchemiczny wszechświat. W 2015 roku otrzymał nagrodę ICA Best Experimental Short na London Short Film Festival. 

Tytułowa „Funga Goddess” to zmiennokształtna bogini o niepojętej mocy. Dzieło poświęcone jej powstało na bazie setek rysunków przekształconych w animację oraz muzyki elektronicznej stworzonej z nagrań dźwięków brzucha artystki. 

Film jest próbą zmierzenia się z indywidualną bezsilnością wobec globalnej katastrofy ekologicznej. To opowieść o końcu świata, który staje się nowym początkiem. 

Grzyby konsumują ludzką strukturę czasu, rozkładają nas po śmierci i na zawsze zamykają w cyklu materii. Przez rozkład prowadzą nas do życia wiecznego. Świat składa się z powtórzeń, a cykl materii jest formą powrotu. Jesteśmy uwięzieni w procesie – jednak tylko wykraczając poza siebie, możemy poszerzyć perspektywę i zrozumieć, że jako gatunek jesteśmy tylko częścią większej całości.  

Grzyby opierają swoje życie na różnorodności. My – ludzie – powinniśmy się od nich uczyć i zwrócić się ku idei współpracy. Koegzystencja to naturalny stan reszty świata. Przesunięcie uwagi z zewnętrzności na duchowość to jedyne rozwiązanie wobec narastającego kryzysu ekologicznego. Aby uratować siebie i planetę, musimy dosłownie wywrócić się na drugą stronę. 

Tylko grzyby mogą nas ocalić przed nami samymi. W tym filmie zyskują one moc i całkowicie odbierają ludziom prawo do kontroli nad światem. Otrzymują szansę, by naprawić nasze błędy i rozpocząć wszystko od nowa. Zmierzenie się z przyszłością ma swoje miejsce w przeszłości. Zacznijmy więc od nowa od rewolucji przeciwko niszczącej cywilizacji. Zbudujmy świat oparty na wrażliwości i wyobraźni. Kluczem do ocalenia ludzkości jest ocalenie natury. 

Olga Michaluk – Absolwentka Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W swojej twórczości bada przede wszystkim temat mikro- i makrostruktur. Nieustannie poszukuje powtarzających się form, norm i zasad rządzących otaczającym światem. Jej główną inspiracją jest natura, zarówno w kontekście flory i fauny, jak i ludzkiej natury oraz źródeł decyzji człowieka. Tworzy w dziedzinach rzeźby, instalacji, wideo, animacji i bioartu, przy czym rysunek i malarstwo stanowią podstawę jej działań. Jej prace były prezentowane w Polsce i za granicą. 

Akcja „Alike Kin” rozgrywa się w przyszłości, w której osobliwe nowe formy życia rozwijają się w pozostałościach dzisiejszego świata. Animacja poklatkowa łączy błoto, metal, rośliny i technologiczne odpady w nieustannie ewoluującą, pulsującą sieć. Ten namacalny, rękodzielniczy styl tworzy wizję świata surowego, współtworzonego i nieustannie poruszającego się. 

Bliźniacy Michel i Jannis Esselbrügge tworzą wspólnie krótkie filmy i komiksy od czasów młodości. W ramach swojej kolektywu artystycznego Fan Art eksplorują eksperymentalne formy narracji w różnych mediach. Prowadzą także kreatywne warsztaty dla dzieci i młodzieży. 

Alergie są irytujące. Powstrzymują człowieka przed zrobieniem czegokolwiek. Istnieje wiele sposobów, by sobie z nimi poradzić, ale żaden z nich nie jest „tym właściwym” rozwiązaniem. Narasta stres, napięcie rośnie. Oczy łzawią, głowa się kręci, aż w końcu pojawia się „idealne rozwiązanie”. 

Jung Hyun Kim (Korea Południowa) jest niezależną animatorką eksperymentalną mieszkającą w Tallinnie, w Estonii. Dzięki swojemu wykształceniu plastycznemu pracuje z ekspresyjnym kolorem i fakturą. Jej pierwsza animacja, „Hootchu”, zdobyła nagrodę Best Film Animation na 12. One Minute Film and Video Fest oraz Premio Visione Arte na festiwalu Corti in Cortile. Film został również nominowany do Best of Fest 2016 przez Animation Nights New York i był pokazywany na licznych festiwalach na całym świecie, w tym na Annecy International Animation Festival. Od września 2016 roku Kim jest studentką studiów magisterskich na kierunku animacja w Estońskiej Akademii Sztuk. 

Bohaterka to osoba, która przeszła leczenie psychiatryczne. Staje w obliczu instytucji szpitalnej przywodzącej na myśl „Proces” Kafki, sytuację bez wyjścia. Jako ratunek jawi się jedynie decyzja o przedarciu się przez kolczaste zarośla rzeczywistości. Bohaterka spotyka alternatywne spojrzenia osób-ptaków skoncentrowanych na zmianie. Wybór prowadzi dwiema drogami. Może zaakceptować obecną sytuację lub kontynuować bitwę opartą na przyczynach walki, w tym redefinicji pojęcia choroby psychicznej. 

Dorota Skupniewicz – reżyserka mieszkająca w Belfaście (Irlandia Północna). Dorastała w czasach brutalnego początku kapitalizmu w Polsce po transformacji ustrojowej. To doświadczenie silnie wpłynęło na jej spojrzenie na Świat i Sztukę. Większość życia poświęciła aktywizmowi na rzecz praw człowieka i Ziemi. Ukończyła kierunek animacji na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Związana z organizacją IDHA NYC. 

Karen Lips jest badaczką i przez kilka lat mieszka w małej chatce w Kostaryce, aby obserwować żaby. Gdy na krótko opuszcza las mglisty i wraca, żaby zniknęły. Wszystkie. Karen wyrusza na ich poszukiwanie i odkrywa przerażającą prawdę.  

Volker Schlecht pracuje jako ilustrator, artysta i reżyser filmowy w Berlinie. Studiował projektowanie komunikacji na uczelni Burg Giebichenstein Kunsthochschule Halle, a przez kilka lat pracował jako grafik w moniteurs w Berlinie. Następnie został asystentem w dziale animacji na Uniwersytecie Filmowym Konrada Wolfa w Poczdamie-Babelsbergu, zanim objął stanowisko wykładowcy, a później profesora ilustracji sekwencyjnej na Berlińskiej Wyższej Szkole Techniczno-Artystycznej (BTK, obecnie część sieci University of Europe). Od marca 2022 roku jest profesorem rysunku i podstaw projektowania na Wydziale Architektury Hochschule Anhalt w Dessau. W 2002 roku, wspólnie z Alexandrą Kardinar, założył artystyczny kolektyw Drushba Pankow. Schlecht urodził się w 1968 roku w Radebergu, niedaleko Drezna.  

Dotykać i być dotykanym, odsłaniać i ukrywać. Linie ołówka badające skórę, wewnętrzny świat ukazany na zewnętrznej warstwie ciała. Ruchy i gesty ukazują relację między ciałem a moimi rysunkami.  

Twarze, ciała i działania są bez końca zestawiane ze sobą. Fragmenty kobiety łączą się i tworzą obraz tego, czym była jej reprezentacja w historii kina: naznaczoną rutynową dominacją i wyzyskiem jej ciała. Krótkometrażowy hołd dla Laury Mulvey i jej wkładu w feministyczną teorię filmu. 

Carlos Velandia – kolumbijski kurator filmowy i artysta obrazu ruchomego, którego prace koncentrują się na feminizmie, antykolonializmie, animacji poszerzonej i nowych technologiach. Był zapraszany jako kurator i juror na wydarzenia takie jak Festival du Nouveau Cinéma Montréal oraz Bogotá International Film Festival. Został wybrany jako Emerging Latin American Film Programmer przez Locarno Film Festival Industry Academy International oraz Berlinale Talents Buenos Aires. Jego twórczość zdobyła Grand Award na ZINEBI – Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Bilbao, Silver Lynx Experimental Award na FEST – New Directors | New Films, a także była prezentowana na Annecy International Animation Festival, Vancouver International Film Festival i Internationale Kurzfilmtage Winterthur. Jego prace wystawiano również w kolumbijskich muzeach, takich jak Museo la Tertulia, Museo Rayo oraz Cinemateca de Bogotá. 

„Immature” to barwny animowany dokument badający płynność i złożoność tożsamości płciowej. Film zagłębia się w zmieniające się doświadczenia transpłciowego geja, ukazując niuanse jego procesu samopoznania.