Ilustracja jest ważną częścią kultury i historii Egiptu, starożytni Egipcjanie byli w niej mistrzami, wiele nauczyliśmy się z malowanych obrazów na ścianach starożytnych świątyń i grobowców.
Sekwencyjne obrazy na malowidłach ściennych i hieroglifach wskazywały na wczesne próby animacji, a niektóre grobowce są tego wyraźnym dowodem, takie jak sceny z życia codziennego w grobowcach Mera (lub Mereruka) i Ptah Hotep w Sakkarze.
Ale najbardziej niesamowitym przykładem są grobowce Beni Hassan w El Menya, gdzie możemy zobaczyć sceny zapaśnicze namalowane sekwencyjnie i łatwo możemy sobie wyobrazić, że się poruszają.
Egipt był pierwszym krajem arabskim i afrykańskim, który rozpoczął produkcję animacji. W 1934 roku David i Frankel Mish Effendi w swoim filmie -Herschel stworzyli postać MishNothing to Do, który stał się gwiazdą narodową.
Od 1960 roku egipska telewizja była uważana za głównego producenta seriali animowanych w Egipcie, pracowało w niej całe pokolenie egipskich animatorów, takich jak Ali i Hossam Moheeb, Samee' Rafe', Mohamed Haseeb, Noshi Iskandar i Zakariyya Ajlan.
Egipskim animatorom naprawdę trudno jest znaleźć niezależne fundusze na swoją pracę lub założyć własną firmę produkcyjną, ale na początku lat 90. dwie egipskie animatorki postanowiły złamać tę zasadę, Mona Abu Abou El Nasr i Zainab Zamzam.
Cairo Cartoon Studio, należące do Abou El Nasr, stało się wiodącym studiem animacji na Bliskim Wschodzie, a ona stworzyła wiele popularnych egipskich postaci animowanych, takich jak nubijski chłopiec Bakkar i Żeglarz Sindbad, podczas gdy Zamzam założyła swoją firmę Zamzam Media i stała się sławna dzięki animacji gliny o tematyce islamskiej.
Wiele współczesnych egipskich animatorek próbuje teraz znaleźć swoją drogę, pomimo braku funduszy na produkcję animacji, a niektórym z nich udało się odnieść sukces nie tylko na poziomie krajowym, ale także międzynarodowym. /Mona Sheded, kuratorka programu/
