Konkurs Polski - set I

Cukier, słodkości i różne śliczności.  

Oto składniki, które wybrano do stworzenia idealnych dziewczynek. Ale profesorka przypadkowo dodała do mieszanki jeszcze jeden składnik -  związek X!   

Tak narodziły się Niebinarki. Świadome swej nadprzyrodzonej siły, Motylek, Gzineczka i Lady Popular postanowiły poświęcić życie walce z binarnymi podziałami i przywrócić niebinarny porządek świata. 
 

Niko Płaczek (ur. 1999) – performerka, reżyserka, filmowczyni i scenarzystka. Studentka studiów magisterskich na kierunku Film animowany i efekty specjalne w PWSFTviT w Łodzi. Od 2019 roku współorganizuje wydarzenia i występuje na rzecz queerowej społeczności w Polsce. Wspólnie z projektantką Yasią Khomenko stworzyła performans do wystawy „Helena Bohle-Szacka. Przenikanie” (2021, Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi). W latach 2023–2024 przygotowała choreografie performansów łączących film i ruch na festiwalach ANIMATOR w Poznaniu. Jej występy były prezentowane w klubach i galeriach, m.in. w Galerii Kannski w Reykjavíku, Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu oraz w Klubie Milonga podczas Dragan Baru kolektywu KEM (wraz z Kamilem Wesołowskim i Wojciechem Grzegorzkiem). Jako performerka występuje również w pracach Marty Ziółek i Kacpra Szaleckiego. Jej najnowszy film „Niebinarki” (2024) został pokazany na wystawie „Get over it” (2024) w CSW Kronika w Bytomiu. Mieszka w Warszawie.  

“Basen, albo śmierć złotej rybki” to opowieść o władczej relacji między matką a córką. Główna bohaterka, poprzez tłumiony gniew i bunt wobec matki, przemienia się w tytułową złotą rybkę. Niewypowiedziane słowa, gesty i stłumione emocje z dzieciństwa przejawiają się w surowym traktowaniu zarówno siebie, jak i innych. Film jest osadzony w strukturze kompozycyjnej, w której główna bohaterka w końcu pozwala sobie poczuć żal, tym samym wchodząc w proces samoakceptacji i wybaczenia. 

Daria Wiktoria Kopiec. Reżyserka filmowa i teatralna. Absolwentka Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej w Warszawie oraz Wydziału Operatorskiego Szkoły Filmowej w Łodzi, specjalizacja: Animacja i Efekty Specjalne. Stażystka w École Nationale Supérieure des Arts Visuels – La Cambre w Brukseli. Członkini Polskiej Akademii Filmowej. Uczestniczka programu Berlinale Talent Campus 2017. Autorka uznanych międzynarodowo filmów animowanych: “Cosmos” (2016, Annecy, konkurs główny) oraz “Your Own Bullshit” (2019, USA Austin, SXSW, specjalne wyróżnienie jury). Zyskała uznanie w środowisku teatralnym dzięki sztuce “Córki Leara”, docenionej przez publiczność w wielu krajach, oraz telewizyjnemu spektaklowi teatralnemu “The Rita G. Affair” (2018, Grand Prix na festiwalu TEATROTEKA FEST). Obecnie zakończyła pracę nad animacją z plasteliny “Basen, albo śmierć złotej rybki” i kończy prace nad krótkometrażowym filmem fabularnym „It’s All Because of Her”. 

Fantastyczna maszyneriaa, rozgrzana i wrząca od ciężkiej pracy, pod wpływem temperatury przekształca się w organizm, a potem w wiele organizmów, które budują ekosystem. Fauna i flora tańczą w rytm witalności.  

Wanda Nejman, studentka piątego roku na kierunku Film animowany w Łódzkiej Szkole Filmowej. Autorka krótkich metraży, takich jak "Tyle słów ile znam" (2024), "Nie chcę więcej grać w twoją głupią grę" (2022). Poprzednio studentka Łódzkiego ASP i projektant postaci przy serii "Jak zostałem superłotrem" reż. Krzysztofa Ostrowskiego. 

„Natura rzeki” opowiada o podobieństwach między stanem psychicznym kobiety a stanami/cyklami życia rzeki. To film o ludzkiej relacji z naturą, o mądrości jej cykliczności, o instynkcie i dzikości, które każdy z nas nosi w sobie. Jesteśmy częścią Czystej Dzikości Natury. 

Urodzona w 1989 roku w Białymstoku. Absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu na Wydziale Animacji (2016). Reżyserka filmów animowanych, artystka wizualna, scenarzystka, animatorka, twórczyni wycinanek. Specjalizuje się w technikach animacji pod kamerą z wykorzystaniem mielonej kawy. Swoje prace prezentowała na ponad 80 festiwalach filmów animowanych w Polsce i za granicą, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. Artystka otrzymała wielokrotne stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Prezydenta Białegostoku. Tworzy własne filmy animowane, a także czołówki festiwali oraz scenografię multimedialną do teatrów. Współpracuje z galeriami sztuki, teatrami, centrami kultury i muzykami, prowadzi również warsztaty animacyjne, wycinankowe i z innych sztuk wizualnych dla dzieci i dorosłych. Razem z partnerem prowadzi Galerię Rękodzieła – Kombajnat Artystyczny. Lubi tworzyć wycinanki przy użyciu skalpela, co staje się jej hobby, które zajmuje coraz więcej czasu. 

Kiedy marzenia jednej paczki o zostaniu przesyłką zostają zrujnowane, w jej życiu pojawia się niegrzeczny kot, próbujący zrobić w niej nowy dom. 

Damian Tchórzewski to urodzony w Polsce, w 2000 roku grafik i animator 3D. uzyskał tytuł magistra w 2024 roku na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, na kierunku grafika, specjalizacja Sztuka Mediów Cyfrowych, gdzie otrzymał również Nagrodę dla Najlepszego Absolwenta Wydziału Artystycznego, oraz za Najlepszy Dyplom roku 2024. Pasjonuje się animacją i designem postaci czy miejsc, czasem również rzeźbieniem (komputerowo lub z użyciem modeliny), a także amatorskim aktorstwem głosowym. "Zapakowany" to jego film dyplomowy.  

Matka i córka mieszkają razem w domu, który wydaje się zimniejszy niż świat na zewnątrz. Ich codzienność zmienia się, gdy córka wpuszcza do środka odrobinę światła. Film jest portretem złożonej relacji rodzinnej, w której emocje ukryte są między gestami a milczeniem. 

Urodziłam się w nadmorskiej Gdyni w 2000 roku. W 2023 roku ukończyłam studia licencjackie na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu, realizując animację lalkową. Obecnie jestem studentką studiów magisterskich na Wydziale Animacji FAMU w Pradze.
Animacja to medium, które pozwala mi wyrażać myśli i uczucia, których często nie da się łatwo ubrać w słowa. Lubię pracować własnymi rękami — malować, rzeźbić, rysować — a jedną z największych zalet animacji jest to, że pozwala mi łączyć wszystkie te różne formy sztuki w jedno filmowe dzieło.

 Ptasie odchody. Dla gatunku ludzkiego miejskie utrapienie. Jednak dla pewnego stada ptaków stanowią fundament życia. W ich niezwykłym świecie panuje delikatna harmonia — aż do dnia, gdy do brzegu dopływa tajemniczy obiekt. Początkowo fascynujący, wkrótce wywołuje głęboką zmianę społeczną, przenosząc stado w nową erę kulturową i technologiczną. Wyjście ze stanu natury ma jednak swoją cenę.