VR Showcase

Angels of Amsterdam przenosi uczestnika/czkę doświadczenia do siedemnastowiecznej kawiarni w Amsterdamie, gdzie spotyka: Maritgen Jans, Juliany, Elsje Christiaens i Pussy Sweet: czwórkę słynnych Aniołów z Amsterdamu - opryszków, którzy nie mogąc czerpać z bogactwa Złotego Wieku w sidemnastowiecznym Amsterdamie, wzięli swój los w swoje ręce. Bohaterowie reagują na kontakt wzrokowy i dzielą się swoimi opowieściami w formie współczesnej pieśni, tańca lub performansu muzycznego.

„nerd_funk” to cyfrowa tożsamość istniejąca na Instagramie, podążająca za współczesną kulturą cyfrową. W tej osadzonej w rozdziałach instalacji VR użytkownicy będą eksplorować nową rzeczywistość, która wyłoniła się z mediów społecznościowych. 

W obecnym środowisku Internetu osiągnęliśmy nieodwracalny etap w naszym życiu społecznym i w sposobie, w jaki myślimy i pojmujemy naszą rzeczywistość. Jest to sytuacja, w której wszyscy się zanurzyliśmy, unosimy się na powierzchni, a jednocześnie trudzimy się by się w niej odnaleźć. Aby zbadać to zjawisko i umożliwić innym zbadanie go razem z nami, postanowiliśmy stworzyć wirtualną tożsamość o nazwie nerd_funk, kolektyw utworzony przez jego artystów (Aliego i Mamaliego), który istnieje na Instagramie i śledzi część współczesnej kultury cyfrowej. 

Przez pryzmat tego profilu użytkownik wyruszy w podróż, która reprezentuje archiwum zebranych momentów i historii udostępnionych przez innych, wprowadzając użytkownika w interaktywną wędrówkę skomponowaną i wyreżyserowaną na podstawie historii instagramowych stories nerd_funku. 

„Jesteś w dwóch światach jednocześnie. Twoje ciało jest w drugim świecie, ale twoje serce jest w tym”. 

Egzystencja w wirtualnym świecie to posiadanie dwóch ciał, czterech rąk i dwóch serc. Alma, tajemniczy przewodnik po tym podwójnym świecie, prowadzi cię przez pytania dotyczące kryzysu klimatycznego, rzeczywistości z którymi nie można się pogodzić i wirtualności jako miejsca, w którym można się schronić. 

„Shadowtime” to nowe słowo ukute dla naszej epoki, opisujące uczucie jednoczesnego przebywania w dwóch niemożliwych do pogodzenia czasach. To utknięcie w korku w drodze do pracy i uświadomienie sobie, że gaz w silniku to sprężona masa prehistorycznych stworzeń. To scrollowanie na telefonie i przypomnienie sobie, że Ziemia zmienia się nieodwołalnie. W „Shadowtime” bierzemy te czasowe niezgodności i badamy je w sferze wirtualnej rzeczywistości i teorii symulacji. 

Sister Sylvester (Leeds, 1984) zajmuje się performancem i nowymi mediami. Jest rezydentką ONX Studio, stypendystką MacDowell 2019, absolwentką programu Public Theater New Works i laboratorium CPH:DOX. Jej najnowszy film „Our Ark”, wyreżyserowany wspólnie z Denizem Tortumem, oraz najnowszy performance „The Eagle and The Tortoise” miały premierę na IDFA i wyświetlane są na międzynarodowych ekranach kinowych. Tworzy instalacje i książki artystyczne, które stają się wspólnym doświadczeniem czytelniczym, a obecnie opracowuje serię prac na temat biologii syntetycznej.

Deniz Tortum (Stambuł, 1989) zajmuje się filmem i mediami immersyjnymi. Jego najnowszy film, „Our Ark” (współreżyseria z Sister Sylvester, 2021), miał premierę na IDFA i był pokazywany na całym świecie; a jego pełnometrażowy dokument „Phases of Matter” (2020) miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Rotterdamie i otrzymał nagrody dla najlepszego filmu dokumentalnego na festiwalach filmowych w Stambule i Antalyi. Obecnie rozwija serię prac związanych z geoinżynierią, spirytyzmem i kryzysem klimatycznym.
 

Momentami psychodeliczny, a momentami medytacyjny, ELELE to zmysłowe i intuicyjne doświadczenie VR, w którym biorą udział tylko twoje dłonie. Z muzyką cenionego muzyka elektronicznego Maxa Coopera, ELELE zaciąga Cię za rękę do udziału w występie tanecznym i odkrywania piękna twoich ruchów. Słuchaj muzyki i daj się poprowadzić swoim dłoniom. Tańcz tak głośno, lub tak cicho i prosto, jak chcesz. Oczekuje się jedynie otwartego umysłu. Ale uwaga, coś może wymknąć się spod kontroli... 

ELELE, wyprodukowane przez Institute of Time, jest debiutem reżyserskim holenderskiego artysty Sjoerda van Ackera (vel No Fish). 

Sjoerd van Acker (1997) urodził się w Niderlandach, ale wychowywał się w różnych miejscach w Afryce. Studiował technologię obrazu i mediów na University of the Arts Utrecht. Zaczął eksperymentować z VR podczas stażu w grupie teatralnej, która wykonała pionierską pracę XR. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę pod pseudonimem NO FISH jako kreatywny technolog, tworząc wirtualne wystawy i doświadczenia VR dla muzeów i artystów. ELELE to jego debiut reżyserski, który opracował na Biennale College Cinema VR.  

Institute of Time to interdyscyplinarna firma z siedzibami w Amsterdamie i Stambule, zajmująca się filmem i nowymi mediami. Założona w 2018 roku, prace Institute były wystawiane na festiwalach takich jak Festiwal Filmowy w Wenecji, Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rotterdamie, Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w Amsterdamie, Hot Docs, True/False Film Festival, NewImages. Dwie ostatnie prace Institute są wystawiane w sekcji Immersive 79. Festiwalu Filmowego w Wenecji. The Miracle Basket Abnera Preisa znalazł się w sekcji Best Of Fest, a ELELE Sjoerda van Ackera jest tegorocznym stypendystą Biennale College Cinema VR. 

Imaginary Friend to uniwersalna historia, która poruszy widzów/-ki od 8 do 88 lat (i więcej). Pozwala wkroczyć do surrealistycznego świata stworzonego przez 8-letniego Daniela, który próbuje poradzić sobie ze stratą bliskiej osoby, smutkiem i lękiem. W tym doświadczeniu można przeistoczyć się w wymyślonego przyjaciela, by pomóc mu walczyć ze strachami.  

Flow zaprasza do unoszenia się z wiatrem w tym, co na pierwszy rzut oka wydaje się być dniem jak każdy inny, ze swoimi własnymi zawirowaniami: noc z życia kobiety, namalowana przez przypływy i odpływy prądów powietrza.  

Zapachy, ciepło, oddechy, naturalne i sztuczne podmuchy wiatru, prądy powietrza, na które wpływają niewidzialne siły, sprawiają, że niepostrzegalne może być zauważone. Ujawniają nam serię wydarzeń, w których bierze udział kobieta, której wędrówkę możemy śledzić. Zanurzają nas w świecie całkowicie zbudowanym z powietrza.  

Kiedy jednak burza cichnie, a kobieta budzi się z tego, co okazuje się snem, świat nie jest już taki sam.